pełny III
owładnięty, przeniknięty czymś (o uczuciach, emocjach)
Tadeusz i Hrabia, Obadwa radzi z siebie, obadwa szczęśliwi, Oba pełni nadziei, więc nie gadatliwi (III). I pomiędzy gałęzi gęstwę, pełni trwogi, Zniknęli nagle z oczu jako leśne bogi (IV). I oczy pełne smutku i wzgardy odwrócił (XII) Na jagodach miał kręgi dziwnego rumieńca, We wzroku, ducha pełnym, błyszczał żar młodzieńca (XII) pełen radości Tryumfujące oczy obracał na gości (XII)
Czlowiek ↔ Dusza i rozum ↔ Uczucia ↔ Informacje ogólne (Uczucia)